Filipinler ve Çin arasında artan gerilim, ABD’nin müttefikini Çin’in saldırganlığına karşı, özellikle de Pasifik Okyanusu’ndaki tartışmalı bölgelerde savunmaya istekli olup olmadığı sorusunu gündeme getirdi.
ABD ve Filipinler arasında ilk kez 1951 yılında imzalanan ve Pasifik’te bir silahlı saldırı durumunda iki ülkenin birlikte hareket etmesini öngören bir karşılıklı savunma anlaşması bulunuyor.
Ancak Güney Çin Denizi’ndeki ihtilaflı kayalıkların ve bölgelerin bu anlaşmaya dahil olup olmadığı ya da Washington’un Filipinler için Çin ile savaşa girmeye istekli olup olmadığı her zaman netlik kazanmadı, özellikle de ABD ordusu Tayvan konusunda Çin kuvvetleriyle olası bir savaşa hazırlanırken.
Dışişleri Bakanı Antony Blinken, Temmuz ayında Manila’ya yaptığı bir ziyaret sırasında ABD’nin antlaşma yükümlülüklerini yerine getireceğini vurguladı.
“Bu, Güney Çin Denizi de dahil olmak üzere Pasifik’in herhangi bir yerinde Filipin silahlı kuvvetlerine, kamu gemilerine veya uçaklarına – sahil güvenlik de dahil olmak üzere – yapılacak silahlı saldırıları da kapsar” dedi.
Filipinler ve Çin arasındaki gerilimi yakından izleyen uzmanlar, ABD’nin Trump yönetiminden bu yana müttefikini gerektiğinde savunacağı konusunda daha net olduğu, ancak Pekin’in bunu giderek teorinin ötesine taşıdığı konusunda hemfikir.
Atlantik Konseyi Hint-Pasifik Güvenlik Girişimi Direktörü Markus Garlauskas “Çin’in bölgedeki Amerikan müttefiklerini öldürme noktasına gelmesi an meselesi” diyor. “Çin’in yaklaşımı çok aşamalı ve daha güçlü bir yanıtın gerekli olduğu noktayı tanımlamayı kasıtlı olarak zorlaştırmaya çalışıyorlar.”
“Büyük bir tırmanma riski çok gerçek, ancak Çin bunu bizim için kolaylaştırmayacak ya da netleştirmeyecek” diye devam etti.
Geçtiğimiz aylarda Çin tekneleri Filipin gemilerine çarpmakla ve Filipinli denizcilere tazyikli su ve bir senaryoya göre palalarla saldırmakla suçlandı.
Filipinler Devlet Başkanı Ferdinand Marcos Jr. bu yılın başlarında Bloomberg’e verdiği geniş kapsamlı bir mülakatta Çin tehdidinin giderek büyüdüğünü söyledi.
“Tehdit büyüdüğü için topraklarımızı savunmak için daha fazlasını yapmalıyız” dedi.
ABD’den daha büyük bir donanmaya sahip olan ve en azından kısa vadede Amerikan ekonomisiyle ayrılmaz bir şekilde iç içe geçmiş olan Çin ile potansiyel olarak acımasız bir savaş başlatmak konusunda Washington’da tereddüt olması muhtemeldir.
Pasifik Forumu Denizcilik Programları Direktörü Jeffrey Ordaniel, ABD’nin Tayvan’ı savunup savunmayacağı konusunda, özellikle de Washington’daki Cumhuriyetçiler arasında Ukrayna’yı destekleme konusundaki tartışmalardan sonra, şimdiden “büyük bir soru işareti” olduğunu söyledi.
“23 milyonluk bir demokrasi olan Tayvan’dan bahsediyorsanız… Filipinler’i ABD’nin adalar ya da ada kayalıkları için ölmeye razı olacağına inandıran nedir?” dedi.
Ukrayna gibi Amerikan müttefiklerini savunma konusunda daha temkinli davranan eski Başkan Trump’ın olası bir ikinci yönetimi altında bir krizin patlak vermesi de dahil olmak üzere, iç siyasetin ABD’nin herhangi bir müdahalesini nasıl etkileyebileceği net değil.
Ancak hem Cumhuriyetçiler hem de Demokratlar Çin’e karşı şahin bir tutum sergiliyor ve Trump’ın eski dışişleri bakanı Mike Pompeo, ABD’nin Filipinler’i Pasifik’te herhangi bir yerde savunacağını açıkça ortaya koyan ilk kişi oldu.
Asya Pasifik Strateji Merkezi Başkan Yardımcısı David Maxwell, “Trump’ın danışmanları arasında güçlü bir Çin şahini unsur var” dedi. “Çin’in Filipinler’deki kötü niyetli faaliyetleriyle Rusya ve Ukrayna’daki faaliyetlerinin ağırlığı farklı olacaktır. … Bence Çin’e karşı durma konusunda bir isteklilik olacaktır.”
Çin, 2016’da alınan uluslararası bir kararla reddedilmesine rağmen Güney Çin Denizi’nin büyük bir bölümünde hak iddia ediyor. Pasifik’te aralarında Vietnam, Malezya ve Brunei’nin de bulunduğu pek çok ülkeyle anlaşmazlıkları var ama son yıllarda en çok endişeye yol açan Filipinler’e yönelik saldırganlığı oldu.
Filipinler ve Çin arasındaki yanlış hesaplama potansiyelinin “Çin ve Tayvan arasındaki yanlış hesaplamadan çok daha yüksek” olduğunu söyleyen Maxwell, Biden yönetiminin Ukrayna ve Orta Doğu’da yapamadığını savunduğu daha güçlü bir caydırıcılık ihtiyacını vurguladı.
“Ne yazık ki bu yönetime yönelik eleştirim, tüm ulusal güvenlik ve dış politikanın ana direktifinin tırmanmayı önlemek olduğudur” dedi. “Çin bizim gerilimi tırmandırmama arzumuza bakıyor [ve bu] aslında onlara çok fazla hareket alanı, esneklik ve hareket özgürlüğü sağlıyor.”
ABD, Filipinler ile yaşadığı her anlaşmazlıktan sonra Çin’i saldırganlık nedeniyle eleştirdi ancak şimdiye kadar müdahalede bulunmamaya karar verdi.
Yine de, otoriter lider Xi Jinping yönetimindeki Çin’in, Filipinler’i zorlamayı ve Güney Çin Denizi’ne hakim olmayı amaçlayan gri bölge savaş taktiklerini sürdürme riski artıyor.
Pasifik Forumu’ndan Ordaniel, Çin’in gri bölge taktikleriyle “sınırları zorladığını” ve “bir noktada her yerde bir Çin varlığına sahip olacağınızı” söyledi. Ordaniel, Filipinler ve ABD’nin oturup caydırıcılığı arttırmanın yollarını tartışmasının kritik önem taşıdığını savundu.
“Filipinler caydırıcılığı arttırmak için ABD ile olan ittifakından faydalanmıyor ve ABD de Filipinler’e ‘Hey, ittifakımızın güvenilirliği tehlikede’ diyecek kadar güçlü davranmıyor” dedi.
“Verilen yanıtlar yeterli değil [ve] Çin sınırları zorlamaya devam edecek, çünkü esasen cezasızlık var.”
Ordaniel, ABD’nin Çin’in Güney Çin Denizi’ndeki saldırganlığını arttırmasını engellemek için diplomatik ve askeri çabalarını arttırmasını istedi ve ABD deniz kuvvetleri eskortlarına duyulan ihtiyaca işaret etti.
Çin ve Filipinler öncelikle Güney Çin Denizi’ndeki üç ihtilaflı kayalık nedeniyle çatışıyor: İkinci Thomas Sığlığı, Sabina Sığlığı ve Scarborough Sığlığı; bunlardan ikincisi Salı günü Çin Sahil Güvenlik güçlerinin bir Filipin teknesine tazyikli su sıktığı saldırıya sahne oldu. Çin 2012 yılında Scarborough Sığlığı’nı ele geçirdi, ancak burası çatışmalar için bir parlama noktası olmaya devam ediyor.
Perşembe günü Laos’ta konuşan Blinken, ABD’nin “Çin’in Güney ve Doğu Çin Denizlerinde giderek artan tehlikeli ve hukuk dışı eylemlerinden endişe duyduğunu, bu eylemlerin insanları yaraladığını ve gemilere zarar verdiğini” ve “anlaşmazlıkların barışçıl yollarla çözümüne yönelik taahhütlerle çeliştiğini” söyledi.
En yoğun çatışmalar İkinci Thomas Sığlığı’nda, Filipinler’in 1999 yılında karaya oturan ve Manila’nın sığlık üzerindeki hak iddialarını güçlendirmek için ikmal istasyonu olarak kullandığı Sierra Madre gemisini takviye etmesiyle patlak verdi.
Çin, diğer ölümcül olmayan silahların yanı sıra gemi çarpma manevraları, su topları ve lazer işaretleyicilerle gemileri engelleyerek ve taciz ederek Sierra Madre’ye ikmal misyonlarını engellemeye çalıştı.
Ancak 17 Haziran’da yaşanan bir çatışmada Çin güçleri iki gemiye çarparak bindi ve Filipinli denizcilerin silahlarına el koydu. Çinli saldırganlar ayrıca bir Filipinli denizcinin başparmağını kaybettiği bir çatışmada gemiye ve mürettebata palalarla saldırdı.
Yaklaşık bir ay sonra taraflar Filipinler’in gemiye Çin’in gözetimi altında ikmal yapmasına izin veren bir anlaşmaya vardı.
Yokosuka Asya Pasifik Çalışmaları Konseyi ağ koordinatörü Benjamin Blandin anlaşmanın endişe verici olduğunu söyledi.
“Tüm bunlar Çin’in komşularına yönelik iddialarını bir nevi meşrulaştırıyor” dedi. “Bu kısa vadede çatışmayı önleyen kısa vadeli bir çözüm ama hiçbir şeyi çözmüyor.”
İkinci Thomas Sığlığı’nda gerginlik azalmış olsa da, Manila ve Pekin’in birbirlerinin gemilerine çarpma suçlamalarında bulunduğu Sabina Sığlığı’nda gerginlik devam ediyor.
Eylül ayında yaşanan bir anlaşmazlıkta Filipinler, Çin’in bölgedeki kaynaklarını arttıracağı korkusuyla sahil güvenlik gemisi Teresa Magbanua’yı Sabina Sığlığı’nda tutmaktan vazgeçmişti. Filipinler gemiyi göndermeden önce Çin, geniş yapay ada askeri üslerinden bazılarını bulundurduğu Spratly Adalarında 200 kadar gemiyi beklemeye almıştı.
ABD, Filipinler’e Güney Çin Denizi’nde askeri eskortlarla yardımcı olmayı teklif etti, ancak Manila meseleleri kendi başına çözmek için giderek daha fazla baskı yapıyor.
Blandin, Filipinler’in Washington’dan sadece vahim durumlarda yardım talep etmesini desteklediğini söyledi.
Blandin, “ABD’den yardım talep etmeye devam etmek, gerçekten Filipin Donanması ya da Sahil Güvenliğinin bunaldığı ve tepki veremediği ya da insanların gerçekten öldüğü aşırı gerginlik durumları için önemlidir” dedi.
Ayrıca ABD’nin Hint-Pasifik’te “tam olarak güçlü bir konumda olmadığı” yönündeki endişelere de işaret etti çünkü Donanma daha büyük bir Çin deniz gücüne yetişmekte zorlanıyor ve Pekin’e karşı koymak için kaynaklarını ve birliklerini Asya’ya tam olarak yönlendirmedi.
Gerilimin tırmanmasından endişe edilirken, uzmanlar Çin’in Filipinler ile çatışmasının Tayvan senaryosuyla aynı anda patlak vermesinin muhtemel olduğunu söylüyor.
ABD’nin Filipinler’de dokuz üssü bulunuyor ve bunlardan dördü geçen yıl Tayvan’a yaklaşık 300 mil uzaklıktaki Luzon’da yer alıyor. Amerikan kuvvetleri Filipinler’de geçici ve rotasyonel olarak görev yapmaktadır.
Ancak üsler ve Tayvan’a yakınlığı, Çin’in tarihsel olarak anakaranın bir parçası olarak gördüğü ve 2027’de potansiyel olarak saldırmaya ya da zorlamaya hazır olmak için kuvvetlerini hazırladığı kendi kendini yöneten ada ülkesinde bir savaş durumunda Filipinler’i Japonya ve Güney Kore ile birlikte kilit bir müttefik haline getiriyor.
Atlantik Konseyi’nde milenyum araştırmacısı olan Alp Sevimlisoy, Çin’in “Tayvan ile birden fazla cephe yaratma” peşinde olduğunu söyledi.
“ABD’nin önemli müttefikleriyle çatışma tırmandırma anlarını ve parlama noktalarını Tayvan’a yönelik bir ablukayla eşzamanlı olarak kullanabilecekleri gerçeğine güveniyor” dedi. “Eğer [bu stratejiyi] daha geniş bir Tayvan çatışması için sadece bir sis perdesi olarak kullanırsa, o zaman bu bile çatışmayı bizim için daha da zorlaştırır.”
Kaynak: The Hill
