Başkan Joe Biden Soğuk Savaş döneminin bir yaratığıdır. Eski Sovyetler Birliği, Aralık 1991’de yıkılana kadar Delaware’li Demokrat’ın 36 yıllık Senato görev süresinin ilk yarısında ABD’nin süper güç rakibiydi.
Bu süre zarfında, Soğuk Savaş sonrası sık sık kaotikleşen dönemde Biden, Amerikan birliklerini savaşa sokma ve ABD müttefiklerinin askeri eylemlerini destekleme konusunda Demokratların isteksizliği ile genel olarak uyumluydu. Cumhuriyetçiler ise genel olarak dış politika konusunda daha şahin ve Amerikan birliklerinin müttefiklerin vekalet savaşlarına katılması ve desteklemesi konusunda istekli olarak görülüyordu.
Şimdi ise Ukrayna’nın Rusya’ya karşı bir buçuk yıldır sürdürdüğü savunma savaşında roller tamamen olmasa da büyük ölçüde tersine dönmüş durumda.
Biden yönetimi, Rusya’nın ele geçirdiği toprakları geri almak için karşı saldırıya geçen Ukrayna’ya tereddütsüz destek verdi. Biden Ukrayna’ya “ne kadar sürerse sürsün” silah ve ekonomik yardımda bulunma sözü verdi.
Pennsylvania Caddesi’nde düzinelerce Cumhuriyetçi Temsilciler Meclisi üyesi bu çabaya karşı çıkıyor. Ukrayna’ya yardımı eleştirenlerin başında GOP Temsilcileri geliyor. Matt Gaetz (FL), Marjorie Taylor Greene (GA) ve Anna Paulina Luna (FL). Her biri, 2016 kampanyasından bu yana “Önce Amerika” dünya görüşünü benimseyen, 2024 Cumhuriyetçi önseçimlerinin önde gelen adayı eski Başkan Donald Trump’ın önde gelen destekçilerinden.
Elbette Biden, 1973-2009 yılları arasında senatör olarak ve ardından sekiz yıl boyunca Başkan Barack Obama’nın başkan yardımcısı olarak, 2001 yılında 11 Eylül saldırılarının ardından güç kullanma yetkisine karşı oy kullanan tek Kongre üyesi olan Kaliforniya Senatosu adayı Temsilci Barbara Lee (D-CA) gibi hiçbir zaman açık bir güvercin olmadı.
Örneğin Biden, 2002 yılında Senato Dış İlişkiler Komitesi başkanı olarak Başkan George W. Bush’a Irak’ta güç kullanma yetkisi veren 77 senatör arasında yer aldı.
Ancak Biden, ABD’nin gücünü yurt dışına yayma ya da zor durumdaki müttefiklerini destekleme konusunda çoğu zaman temkinli davranmıştır. Senato kariyerine 30 yaşındayken Başkan Richard Nixon’ı Vietnam’daki savaş konusunda eleştirerek başladı. Ardından 1975 yılında komünist güçler ABD destekli Güney Vietnam’ı ele geçirirken Biden, 100 üyeli mecliste Vietnam Acil Durum Yasası’na karşı oy kullanan 16 senatör arasında yer aldı. Başkan Gerald Ford yönetiminin önerisi Vietnam’da tahliye ve yardım için acil fonlar sağlayacaktı (Demokratların çoğunlukta olduğu Meclis’teki muhalefet nedeniyle yasalaşmadı).
1991 yılında Biden, diktatör Saddam Hüseyin’in altı ay önce işgal emri vermesinin ardından ABD ve müttefiklerinin Irak güçlerini Kuveyt’ten çıkarmasıyla zaferle sonuçlanan Körfez Savaşı’nın onaylanmasına karşı oy kullandı.
Başkan yardımcısı olarak Biden, Obama’nın Afganistan’da duraksayan savaş çabalarını istikrara kavuşturmak için ülkeye on binlerce yeni asker gönderen “dalgalanmaya” karşı çıkan tek kabine üyesiydi. Çabaların azaltılmasını savundu ve Usame bin Ladin’i öldürmek amacıyla Pakistan’ın Abbottabad kentindeki bir yerleşkeye baskın yapılmasına izin verme zamanı geldiğinde, Biden buna karşı lobi yaptı.
Ve iki başarısız Beyaz Saray girişiminden sonra nihayet 70’li yaşlarının sonunda başkan olan Biden, 2021’de Afganistan’dan askerlerin nihai olarak çekilmesini emretti. Bu, Biden’ın Beyaz Saray’daki Demokrat ve Cumhuriyetçi seleflerinin, ABD ulusal güvenliği için azalan getirilere rağmen yapmayı reddettikleri bir hamleydi. Biden daha sonra ABD askerlerinin 2021’de Afganistan’dan ölümcül ve kaotik bir şekilde çekilmesinden selefi Trump’ı sorumlu tuttu.
Yeni Dış Politika Paradigması
Demokratların iki parti arasında daha “güvercin” olma geleneği, Rusya’nın Biden’ın gözetiminde Ukrayna’yı işgal etmesiyle test edildi. ABD askerlerinin Afganistan’dan düzensiz bir şekilde çekilmesinin ardından, iki yıldan kısa bir süre içinde başkanlığının ikinci dış politika kriziyle karşı karşıya kalan Başkan, ağırlığını Avrupa’da sıcak bir savaşı desteklemeye verdi.
Cumhuriyetçiler kısa bir süre için Biden ile güçlerini birleştirdi. Hem Temsilciler Meclisi’nde hem de Senato’da azınlıkta oldukları için Başkan’a karşı çıkabilecekleri çok az yol vardı ve Ukrayna’ya kamuoyu desteği yüksekti.
Savunma İstihbarat Teşkilatı’nda eski bir istihbarat subayının Washington Examiner’a verdiği demeçte, “Rusya’nın Şubat 2022’de Ukrayna’yı işgali başlangıçta hem Demokratları hem de Cumhuriyetçileri birleştirdi” dedi. “Putin’in barbarlığı ve bariz emperyal hedefleri karşısında sarsılan Amerikalılar, Kremlin güçlerinin Kiev’e doğru ilerlerken bocalayıp duraklamasını izledi.”
Ancak savaş devam ettikçe ve Cumhuriyetçiler Temsilciler Meclisi’nde yeniden iktidara geldikçe, GOP yurtiçindeki trilyonlarca dolarlık harcamaya ek olarak yurtdışına milyarlarca dolar göndermekten vazgeçti.
Ukrayna’ya devam eden desteğin nasıl ele alınacağına dair net hedefleri olmayan Biden, Kongre’deki Cumhuriyetçilerden daha fazla eleştiri aldı. Bu, Cumhuriyetçilerin Sovyetler Birliği’ni ve komünizmi kendi sektörlerinde “kontrol altına alma” kararlılığını pekiştiren Soğuk Savaş döneminden önemli bir değişiklik. Demokratlar ise Vietnam’ın kötü sonuçlarını, ABD’nin yurtdışında güce dayanmaya devam etmesi halinde başarısızlığın habercisi olarak gördüler.
Biden, Rusya’nın kaslı dış politikası ve 2016’dan bu yana Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’e duyulan antipati Demokratların kararlılığını sertleştirdiği için en azından geçici bir rol değişimini denetledi.
Atlantic Council’de milenyum jeopolitik stratejist olan Alp Sevimlisoy, Washington Examiner’a yaptığı açıklamada, dış politikanın, özellikle de Biden’ın Ukrayna’yı nasıl ele almaya devam edeceğinin, 2024 başkanlık yarışında çok önemli bir rol oynayacağını söyledi.
Biden’ın gönderdiği mesaj, destek ya da açıklama olmaksızın Beyaz Saray’a döndükten sonra 24 saat içinde çatışmayı sona erdirebileceğini söyleyen en muhtemel rakibi Trump’ınkiyle taban tabana zıt. Sevimlisoy, her bir adayın Ukrayna’ya nasıl yaklaşacağının, seçmenlere yükselen Çin tehdidiyle başa çıkma planları hakkında bilgi vereceğini söyledi.
Biden’ın dış politikasının “belirli bir vizyonu desteklemek için proaktif olmaktan ziyade dış olaylara reaktif” olarak tanımlanmasının daha doğru olduğunu savunarak bu görüşe katıldı. Cumhuriyetçilerin özellikle Ukrayna’ya ve genel olarak dış politikaya nasıl baktığı, başkanlık tartışmalarından büyük ölçüde etkilenecek.
Kendi adına Biden, mali yardım ve askeri destek vaat eden ancak her zaman oraya askeri güç gönderme sözü vermekten kaçınan tutarlı bir elçi oldu. Kongre Ocak 2022’den bu yana Ukrayna’ya 46 milyar doları askeri yardım olmak üzere 75 milyar dolardan fazla yardım gönderdi.
Eski istihbarat subayının, mevcut eğilimin devam edeceğine şüpheyle yaklaşıyor ve Cumhuriyetçilerin, fonların daha fazla denetime tabi olması ve Ukrayna’nın ülkedeki yolsuzluğun kökünü kazıma sözü vermesi halinde dirençlerini yumuşatabileceklerini savunuyor. Öte yandan Demokratlar, Putin’i cezalandırmak Trump’la mücadele etmek için bir vekil görevi gördüğü için destek istiyor olabilirler. Eski başkan görevine döndüğünde ya da tamamen ortadan kaldırıldığında, Rusya’yı cezalandırmaya olan ilgileri azalabilir.
Demokratların Avrupa’da kanlı bir çabayı destekleme iştahının ne kadar süreceği ve Cumhuriyetçilerin ABD’nin Ukrayna’ya çok fazla destek verdiğine inanmaya devam edip etmeyeceği birkaç ay içinde ortaya çıkacak. 2024 seçimleri bir sonraki başkanın kim olacağına karar vermekten daha fazlasını yapabilir – partilerin gelecek yıllardaki dış politikalarını da belirleyebilir.
Kaynak: The Washington Examiner
